هفته ی بیست و دوم دوستی من وخدا....

 

سوگند به نفس وآنکه نیکویش آفرید سپس بدی ها و پرهیزکاریهایش را به او الهام کرد.هر کس در پاکی آن کوشید  رستگار شد و هرکه آلوده اش کرد ناامید شد.      شمس10-7

خدایا راستش را بگو.آیا تو آدم های بد را بدخلق کرده ای .و آدم های خوب را خوب.بعضی ها می گویند سرنوشت هر کسی را روی پیشانی نوشته اند.اگر این طور باشد هیچ کس هیچ کاری انجام نمی دهد.مگر اینکه به سرنوشتش عمل می کند.اگر کسی گناهی کند تقصیر او نیست.تقصیر توست که اورا گناهکار خلق کرده ای.و اگر کسی خوب است ونیکوکار کار مهمی نکرده چون تو اورا نیکوکار افریده ای.

ولی من مطمئنم این طور نیست.چون اگر این طور باشد همه ی حساب و کتاب ها به هم می ریزد .دنیا جای مسخره ای می شود و ما هیچ کاره می شویم.اگر این طور باشد امتحان وپیامبر و راهنمایی پاداش ومجازات و بهشت وجهنم همه و همه بی معنی می شود.

ولی ما آدمیم و قرار است که انتخاب کنیم و فرقمان با همه ی موجودات همین است.انتخاب های ماست که مهم است.امتحان های ماست که آدم ها را از هم جدا می کند.

تو خوبی و بدی را کنار دستمان گذاشته ای  تا ببینی ما کدام را بر می داریم.عقل هم به ما داده ای و قلبی که راه را نشانمان دهد.پیامبرها را هم فرستاده ای تا کمکمان کنند و ما مسیری را که به تو می رسد بهتر تشخیص بدهیم.حالا اگر باز هم اشتباه کنیم راه غلطی برویم و گم بشویم دیگر تقصیر خودمان است.

من که فکر می کنم هر کس سرنوشتش را خودش می نویسد.

خدایا تو چه می گویی؟ تو هم با من موافقی؟

 

دوست من

 

یعنی توی زندگی آدم ها هیچ کاره اند و فقط خداست که تصمیم می گیرد .به نظر تو بد بودن یا خوب بودن آدم ها دست خودشان است یا  خداست که آدم ها را خوب وبد می کند ؟تو چطور فکر می کنی؟آیا می خواهی تصمیم بگیری انتخاب کنی و زندگی ات را بسازی یا همه چیز را رها  کنی و بگویی ربطی به من ندارد .این سرنوشت من است؟

 

بر گرفته از کتاب نامه های خط خطی اثر عرفان نظر آهاری

نوشته شده در جمعه 88/2/25ساعت 4:47 عصر توسط نظرات ( ) |