هفته ی بیست وهشتم دوستی من وخدا....

 

و آدمی تا بوده شتابزده بوده است. اسراء/11

راست می گویی خدا...ما آدم ها همیشه عجله داریم.همیشه می دویم و همیشه دیرمان شده. ولی نمی دانیم برای چه بی تابیم و برای چه عجله می کنیم.

شاید شیطان است که هولمان می کند .اوست که وادارمان می کند تا عجله کنیم.چون با عجله کردن بیشتر اشتباه می کنیم.

مادرم می گوید آدم ها یک عمر می دوند تا برسند به ته زندگی.اما یادشان می رود زندگی کنند.ته زندگی چیزی نیست.زندگی همین جاست.

خدایا...شاید کمترین چیزی که به ماداده ای صبر است و بیشترین چیزی که از ما خواسته ای باز صبر است. به نظرت کمی بی انصافی نیست.؟

البته خودت هم گفته ای....از شکیبایی و نماز یاری بگیرید . و این دو کارهایی دشوار است جز برای اهل خشوع.

صبر؛شکیبایی؛بردباری.این ها چیزهایی هستند که همیشه ما را به ان ها دعوت کرده ای.تو همیشه به ان ها که صبورند.بشارت داده ای.صبر تلخ است اما با خودش شیرینی می اورد.

اما ما ادم ها کم حوصله ایم و بی تحمل.

می دانم هیچ دانه ای یک شبه درخت نمی شود و هیچ درختی یک شبه میوه نمی دهد.صبر.صبر.صبر

می دانم ما ادم هاهمیشه یک عالم توقع بیجا داریم.برای بزرگ شدن.باید صبر کردن را یاد بگیریم.

خدایا کمکم کن و صبر را یادم بده

 

 

چرا همیشه گفته اند عجله کار شیطان است.

ایا برایت کاری پیش امده که در کاری بیش از حد عجله کنی و بعد پشیمان شده باشی؟؟؟می توانی ماجرایش را برایمان بنویس

 

 

منبع کتاب نامه های خط خطی اثر عرفان نظر آهاری

نوشته شده در چهارشنبه 88/6/11ساعت 1:48 صبح توسط نظرات ( ) |