آب گلواژه های عشق را در جزر و مدهای پی در پی هجی می کند تا ساحل ، تسلیم را از یاد نبرد . در گذر تند موج ، کفها بی محابا با تلاقی خودی های بی حاصل در نمایش حبابهای تو خالی ، در هم می شکنند و خواهی نخواهی در آب فرو می غلتند . زیبایی حقیقت دریا در پیوستن قطره ها به هم ، آنجا پیداست که حباب تهی بودنش را در غنای آب ادراک کند و با سجده ای بر اقیانوس ، نیست شود . نیستی کجاست ؟ این به یقین عین هستی است و قطرات در وحدت آب شناور … و این ، داستان ولایت است ؛ داستان توحید .
نوشته شده در یکشنبه 86/5/7ساعت
7:10 عصر توسط نظرات ( ) |
| Design By : Pars Skin |
About
نویسندگان وبلاگ :
علیرضا (@)[5]
این روزها ، آدمها سرشان شلوغ است . کسی حوصله خدا را ندارد. کسی حال او را نمی پرسد . کسی برایش نامه نمی نویسد . اما ما می خواهیم این کار را بکنیم ، حالش را بپرسیم . ما می خواهیم چیزی برایش بنویسیم . ساعتهایمان را با او تقسیم کنیم ، ثانیه هایمان را هم . بارالها عاشقت در فکر توست روز و شب همواره او را ذکرتوست ای خوش آنروزی که دل دیوانه وار همچُنان پروانه گردد مست یار
